Blog

Profesor Stanisław Barańczak był jednym z najważniejszych poetów polskiej „Nowej Fali”, wybitnym tłumaczem angielskojęzycznej poezji, działaczem Komitetu Obrony Robotników i współredaktorem wydawanego w drugim obiegu pisma literackiego „Zapis”. W 1981 r.oku za działalność polityczną został zwolniony z pracy na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu i po trzyletnich staraniach wyjechał z Polski do USA. W Cambridge rozpoczął pracę na Uniwersytecie Harvard, gdzie objął katedrę języka i literatury polskiej im. A Jurzykowskiego. Profesor Barańczak prowadził tam zajęcia i badania przez ponad dwadzieścia lat. Był także przez jakiś czas redaktorem naczelnym kwartalnika „The Polish Review”, wydawanego w Nowym Jorku. Stanisław Barańczak utrzymywał częste kontakty z Uniwersytetem Michigańskim w Ann Arbor. Dwukrotnie gościł jako wykładowca „Copernicus Lecture”, gdzie przedstawiał problematykę polskiej poezji emigracyjnej, jak również historię wydawnictw drugiego obiegu w Polsce. Brał też czynny udział w wieczorkach poetyckich. Profesor Stanisław Barańczak zmarł w 2014 roku. Jest pochowany w Cambridge, Massachusetts.

Polish poet Stanislaw Barańczak was the best-known representative of Poland’s “New Wave” poets of the 1960s and 1970s. He was also a master translator of English language poetry into Polish, a human rights activist in Poland, cofounder of the Workers Defense Committee, and the underground Polish journal Zapis. He left Poland for the U.S. in 1981 after losing his teaching position at Adam Mickiewicz University in Poznań for his political activity. He joined Harvard University’s faculty and eventually became the Alfred Jurzykowski Professor of Polish Language and Literature at Harvard, where he taught for more than 20 years. He was also editor-in-chief of the U.S. quarterly “The Polish Review.” His connections to Ann Arbor were varied and close. He was twice the Copernicus Lecturer at the University of Michigan, where he presented on Polish émigré poetry and independent publishing in Poland, as well as holding several poetry readings on campus. Stanisław Barańczak died at the age 68 in 2014 of pneumonia and Parkinson’s disease in Newton, Massachusetts.

W kwietniu 1984 r. miałem zaszczyt być przewodnikiem Władysława Bartoszewskiego i jego żony Zofii Bartoszewskiej po Ann Arbor i Detroit, gdzie państwo Bartoszewscy mieli spotkania z Polonią, profesorami i studentami University of Michigan, a także przedstawicielami prasy lokalnej. Władysław Bartoszewski był bohaterem II Wojny Światowej, przeżył obóz koncentracyjny w Oświęcimiu, brał udział w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz polskiego ruchu oporu. Był również członkiem „Żegoty” – polskiej organizacji podziemnej, której zadaniem było organizowanie pomocy dla Żydów podczas II Wojny Światowej i Holokaustu, za co przyznano mu tytuł honorowego obywatela Izraela. Po zakończeniu wojny był więziony przez polski rząd komunistyczny, a następnie wypuszczony z więzienia i oczyszczony z zarzutów podczas „odwilży” 1956 r. Po upadku reżimu komunistycznego w Polsce, Władysław Bartoszewski dwukrotnie pełnił funkcję Ministra Spraw Zagranicznych w Rządzie RP.

In April 1984, I had the honor and pleasure of serving Władysław Bartoszewski and his wife Zofia as a guide around Ann Arbor and Detroit, where the couple had meetings with local Polonia, University of Michigan faculty and students, and were interviewed by the Ann Arbor News. Władysław Bartoszewski was a true hero of World War II, a survivor of the Auschwitz concentration camp, participant of the Warsaw Uprising of 1944 as a Polish resistance fighter, and a member of Żegota, a Polish World War II resistance organization whose objective was to help Jews during the Holocaust, for which he was made an honorary citizen of Israel. After the War he was imprisoned by the Polish Communist Government and eventually released and exonerated following the 1956 de-Stalinization of the Polish Communist Party. After the fall of Communism in Poland, Bartoszewski served twice as Polish Minister of Foreign Affairs.